Persoonlijk

Vriendinnen voor het leven

vriendinnenIk heb al eerder verteld dat ik twee van mijn beste vriendinnen heb leren kennen in de zomer van 2008. Dat was in de tijd dat we alle drie niet zo heel goed in ons vel zaten. Onze scheidingen en alle gedoe eromheen hadden behoorlijk zijn tol geëist. Toevallig hadden we alle drie onze zomervakantie geboekt op een camping in Zuid-Frankrijk. Op deze camping hadden ze een apart veld met bungalowtenten, speciaal voor éénoudergezinnen. Als ik er nu op terugkijk is dit één van de meest geweldige zomervakanties geweest. Het gevoel van saamhorigheid, want je zit tenslotte allemaal in hetzelfde schuitje, en het niks uit hoeven leggen omdat het voor iedereen herkenbaar was in zijn of haar eigen situatie waren ware ingrediënten voor een relaxte sfeer onderling. En dat had ook z’n invloed op de kinderen. Als een grote bende struinden ze over de camping, gezellig met z’n allen. Eenmaal terug in Nederland hebben we contact gehouden en spraken we af om eens in de drie maanden een vriendinnenweekend met elkaar te houden. Als de kinderen een weekend bij hun vaders waren, gingen wij met z’n drietjes samen op pad. We hebben van alles gedaan, shoppen, belachelijke toneelvoorstellingen bezocht, veel uit geweest maar soms ook wel een weekend thuis gebleven omdat we alle drie geen zin hadden om iets te ondernemen. We hebben heel wat gehuild maar ook heel veel gelachen samen. Door dik en dun hebben we elkaar gesteund met leuke maar ook met minder leuke dingen. Mijn vriendinnen voor het leven, ik ben dankbaar dat ik ze heb leren kennen. Ik houd van ze.

Laat een antwoord achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *